Seni Seviyorum Diyemeden Sevilemez mi?

 Seni seviyorum kelimesi çok büyülü ve anlam içeren bir ifade biçimi. Günümüzde mi böyle yoksa yıllar öncesinden beridir mi bilmiyorum çoğu insan bu kelimeyi kullanmaktan çekinir. Birini sevmek ve bunu ona belirtmek çok mu utanç verici bir durum. Yoksa verdiğin değerin altında ezileceğini mi düşünürsün bilmiyorum. İnsan psikolojisini anlamak zor çünkü kötü bir şey yaparken olan rahatlık iyi bir şey yaparken olmaz. Seni seviyorum diyebilmek aslında kalbinin kapısını açtığın birisine yer göstermek oluyor. Kalbime aldım ya daha ne istiyorsun diyenler olabilir ama bu özellikle kadınlar için yetersiz oluyor. Kadınlarımız bu kelimeyi duymayı seviyorlar. Eşimden biliyorum ve o da sık sık sorar beni seviyor musun diye..

  Baktı ki ben söylemiyorum o sorarak garantiye alıyor artık. Seviyorum dediğimde "ha iyi tamam" ne yersin aşkım moduna geçebiliyoruz:) Şaka şaka....Ben sevgimi söylemeden hissettirmeye çalışanlardanım. Bu böyle olsun diye uğraşmıyorum tabi ki. Hayatın akışı içinde böyle yoğrulmuşum ve belki de böyle öğrenmişim. Eşim yorulmasın diye her yaptığı işte yanında olurum. O dizi izlemek istediğinde yok ben kitap okumak istiyorum demem mesela. Bir yere gittiğimizde sıkı giyinmiş mi diye bakarım. Yemek seçtiği için yemeğimizi yerken ufak baskılarım olur bitir diye. Annesine arabayla giderken mutlaka beni aramasını söylerim. Derim, düşünürüm ama çoğu zaman seni seviyorum diyemem..

  Çocuk sevgisi bir başka oluyor ama onu söyleyeyim. Çünkü yapamadığım bir çok şeyi yaptım, güçlendim ve sevgi doldum diyebilirim. Hayatımda kimseye aşkım demedim ama oğluma da kızıma da öyle içten diyorum ki kendime şaşırıyorum. Duygusal öyle bir bağ oluyor ki ne kapris var ne kibir var ne de önyargı var. Her şey doğal ve olması gerektiği gibi. Sevgiline veya eşine belki seviyorum diyemeden hissettirirsin ama çocukların söz konusu olunca seviyorum kelimesi hafif kalıyor diye türetmeye devam edebiliyorsun. "Hayatım, bitanem, aşkım, canım, gül yüzlüm, yakışıklım, balım" 

  Sevgiyi saygıya dönüştürmenin yolu söylemekten çok onu yaşamaktır bence. Karşılıklı bir duygu akışı olduktan sonra küçük ayrıntılarda boğulmuyorsunuz. Kavga ettiğiniz yerde bir anda gülme krizine girebiliyorsunuz. Kıyamadığınız bir kalp olunca alttan almayı öğreniyorsunuz. Bu kısa ömürde anı yaşamak en önemlisi. Sevgiye ihtiyaç duyan bir bedene en iyi ilaç gönül ferahlığıdır. Allah gönlünüze göre biriyle yaşlanmayı nasip etsin. Farz edin ki birini çok seviyorsunuz ama o başkasına ait. Sevmek cesaretini gösterip onu beklemeye devam eder misiniz? Gönül birine bağlandığında başkasını görebilir mi? Gerçekten seven insan yokluğunu bile sever, dertleşir. Ölümsüz aşk için kelimelerden çok yaşananlar vardır. Sizin yaşadıklarınız, sizin hissettikleriniz vardır. Karşılık beklemeden, kimseyi üzmeden sabretmek vardır. Ben aşkın gücüne inanırım ve benim tanımıma göre aşk; iki canı iki cihanda kavuşturandır.